มากันต่อกับการวาดรูปกระต่ายน้องน่ารัก
ค่อยๆเกลี่ย ค่อยๆเก็บไปเรื่อยๆ
เส้นทับกันมั่ง ตัดกันไปมามั่ง
ไม่เป็นไร
อาศัยความไม่แม่น(เส้น)
เกลี่ยไปเรื่อยๆ(เส้น)
แต่ถ้าใครแม่นเรื่องสัดส่วนก็ลุยเลยครับดยเอามาจากเว็บอื่นอื่น อะนะ
ดูสัดส่วนเรื่องเส้นแต่ละเส้นให้มีที่มาของเส้น
เช่น เส้นระหว่างเอวถึงขา
ถึงแม้จะมีกระโปรงบังอยู่
แต่ก็ต้องใช้สายตาสแกนทะลุเข้าไปข้างใน
ให้เห็นทุกซอก ....ที่เป็นที่มาของเส้น
บางคนเคยเกิดปัญหาครับ
พอวาดๆไปแล้ว ไม่รู้ว่าเส้นนี้มันคือเส้นอะไร
จู่ๆ แขน ขาก็โผล่ทะลุมาจากไหนก็ไม่รู้
เรียกว่าความต่อเนื่องของเส้นไม่มี
เพราะฉะนั้น
ถ้าเดาไม่ออก
ไม่แม่นเส้น
ร่างเบาๆก่อน
รับรองไม่เพี้ยนครับ
(นอกจากผมที่เพี้ยนๆ กร๊ากก)
พอได้เส้นที่มั่นใจว่าใช่แล้ว
ก็ลงมือตัดเส้นเลย
ใช้ปากกา
ห้ามใช้คัดเตอร์หรือกรรไกรตัด
ไม่งั้นภาพจะขาดได้
กร๊ากกกก (แป๊ก - -")
ตัดเส้นที่เราดูแล้วว่าใช่ตามสัดส่วนสายตาเรานะครับ
ไม่ใช่ นั่งงง กับเส้นร่างของตัวเอง
งง งง
สำหรับเส้นร่างนี้
ถ้าเราฝึกบ่อยๆจนแม่นแล้ว
เส้นจะน้อยตามไปอัตโนมัติครับ
ฝึกจนเหลือไม่กี่เส้นเหมือนกับศิลปินเก่งๆ
ที่เขาวาดกันได้แบบ ฉับๆๆ(ไม่ใช่ฉิ่ง)
นั่นเป็นเพราะเขาร่างเรียบร้อยแล้ว
ในสมอง หรือในจินตนาการ
ก่อนที่จะลงมือเขียนเส้นตามภาพที่เกิดในหัวได้อย่างแม่นยำ
คราวนี้มาใช้เก๋าโจ๋(เส้นใหญ่)เน้นเส้นรอบนอกกันครับ
ใครตะไม่เน้นก็ได้นะครับ
ซึ่งก็แล้วแต่อารมณ์ของภาพที่ต้องการน่ะครับ
สำหรับภาพนี้เน้น
เพราะ อยากเน้นให้ภาพดูเด่นขึ้นอีกนิดครับ
จากนั้นก็ลบ
ลบรอยดินสอให้เกลี้ยง
คราวนี้ใครก็ตามที่ร่างเส้นดินสอไว้เข้ม
บอกไว้ก่อนเลยครับ ว่าอาจถึคราวซวยได้
อาจมีหลายสาเหตุเกิดขึ้น
ไม่ว่าจะเป็น กระดาษขาด
ร่องเส้นติดกระดาษเป็นร่องลึก
ภาพหมองหม่ีนจนคนวาดอาจหน้าหมองได้
ถ้าลบแล้ว งานขาดไปครึ่งแผ่น โย่ว!
ลืม! บอกอีกอย่าง
คือ
ก่อนลบ ต้องมั่นใจแล้ว ว่า....
เมจิกที่ใช้ตัดเส้นในภาพที่เราวาดไปนั้นแห้งสนิทแล้ว
ไม่งั้น....(นับย้อนขึ้นไปดูบรรทัดที่ 5-6 )
สำเร็จ เสร็จแล้ว
ถ้าจะลงสี(สีไม้) ก็ลงได้เลย
แต่ถ้าจะลงสีน้ำ คงต้องตัดเส้นภายหลัง
หรือถ้าลงสีหมึก(บางที) ก็สามารถใช้เมจิกที่กันน้ำลงก่อนได้ครับ